Podsumowanie II Konferencji Polskiego Stowarzyszenia Socjoterapeutów i Trenerów
Szanowni Państwo,
8 czerwca 2019 roku w Bydgoszczy odbyła się II Konferencja Polskiego Stowarzyszenia Socjoterapeutów i Trenerów o tytule „Socjoterapia z perspektywy Teorii i Praktyki”. Mieliśmy przyjemność gościć prelegentów z różnych stron Polski: Będzin, Poznań, Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Wrocław, Węgrów i Chojnice. Liczne grono uczestników przybyło do nas również z różnych stron Polski.
Konferencję otworzyła nasza prezes Aleksandra Froelich-Deja, która powitała przybyłych gości i w kilku słowach przybliżyła podstawowe cele Stowarzyszenia, jakim jest stwarzanie przestrzeni do integracji środowisk socjoterapeutów w całej Polsce, wyznaczanie etycznych standardów pracy socjoterapeutycznej oraz współpraca teoretyków i praktyków. Kończąc oficjalne otwarcie, pani Prezes gorąco zachęcała publiczność do aktywnego udziału w półgodzinnych dyskusjach po każdej części.
W pierwszym secie obserwowaliśmy następujące prelekcje:
mgr Joanna Klus przedstawiła opracowane wraz z mgr Martą Nowak wystąpienie: „Siła i ograniczenia w pracy socjoterapeutycznej – doświadczenia z pracy własnej.” Pani Joanna, dzieląc się własnymi doświadczeniami w pracy z grupami młodzieży, zwracała szczególną uwagę na rolę reakcji przeciwprzeniesieniowej u socjoterapeuty.
Dr Monika Zielona-Jenek z Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu w przygotowanej wraz z dr Agnieszką Izdebską prelekcji pt. „Rozwój seksualny w okresie adolescencji”, zaprezentowała niezwykle interesujące wyniki badań dotyczące zachowań seksualnych młodzieży.
Sesje zamykała nasza Pani Prezes, Aleksandra Froelich-Deja prezentacją na temat „Okres latencji z perspektywy psychodynamicznej. Rozważania wokół normy i patologii.” Pani Aleksandra przedstawiła teoretyczną perspektywę w oparciu o koncepcję linii rozwojowych Anny Freud, zwracając uwagę na niepokojące symptomy w rozwoju superego, budowania relacji z obiektem, które mogą stać się podłożem psychopatologii w późniejszym życiu.
Po prelekcjach nastąpił czas na dyskusję. Publiczność wzięła sobie do serca sugestię Pani Prezes, w związku z czym pojawiło się wiele pytań do prelegentów.
Kolejna sesja rozpoczęła się prezentacją Pani Marzeny Pyckiej z Gdańska. Pani Marzena w prelekcji "ZIARNKO W KŁOSIE – czyli jak pomóc nastolatkom podążać w kierunku identyfikacji ze społeczeństwem, aby nie tracili zbyt wiele z własnej indywidualności" podzieliła się wiadomościami teoretycznymi, przedstawiając koncepcję Petera Blosa w połączeniu z perspektywą praktyka od wielu lat zajmującego się pracą z młodzieżą.
Kolejne dwie prelegentki prezentowały swoje doświadczenia w tworzeniu ośrodków socjoterapeutycznych i opiekuńczo-wychowawczych:
Pani Monika Wrzosek-Tulwin w wystąpieniu "Dylematy młodości” – czyli o tym, jak wspomagać nastolatka w osiąganiu zadań rozwojowych okresu dorastania", przedstawiła bardzo inspirujący opis projektu animacji młodzieży w Węgrowie, zwracając uwagę na szerszą rolę technik socjoterapeutycznych w pracy z młodzieżą z trudnych środowisk.
Pani Monika Szopińska w prelekcji "Zajęcia aktywności twórczej Kilimandżaro jako przykład pracy z grupami dzieci i młodzieży" zaprezentowała relację z powstawania i 10 lat działalności ośrodka "Kilimandżaro" w Chojnicach.
W dyskusji pojawiało się szczególnie dużo pytań dotyczących aspektów prawnych, organizacyjnych, dotyczących tworzenia i funkcjonowania ośrodków socjoterapeutycznych. Pojawiły się też głosy uznania i wsparcia dla twórczyń tych inicjatyw. Ważnym pytaniem było to, co można nazwać oddziaływaniem socjoterapeutycznym, a co nim być przestaje.
Na to pytanie również próbowały odpowiedzieć pierwsze prelegentki z ostatniej sesji, dr hab. Emilia Soroko i dr hab. Barbara Jankowiak z Poznania, w wystąpieniu "Jak pomagać adolescentom/tkom w procesie socjoterapii? Perspektywa socjoterapeutów/tek. Jakościowa analiza opowieści o doświadczeniach zawodowych" opowiadały o badaniach socjoterapeutów z terenu województw wielkopolskiego i lubuskiego. W badaniach niezwykle istotną kwestią okazała się właśnie ta dotycząca granic kompetencji socjoterapeuty, czyli pytania, co już jest, a co już przestaje być oddziaływaniem socjoterapeutycznym.
Kolejny prelegent, pan Kazimierz Ździebło w prelekcji "Socjoterapia, psychoterapia, trening kompetencji społecznych, psychoedukacja – co wybrać? Wybór metody oddziaływania okiem praktyka", również poruszał tę ważną kwestię, równocześnie pogłębiając rozważania na temat tego, jaka forma jest bardziej odpowiednia dla jakiego typu osób/ problemów.
Część wykładową zamykała pani Barbara Wota z Gdyni, z wykładem "Dylematy superwizora świetlic socjoterapeutycznych. Teoria vs. Praktyka". Pani Barbara dzieliła się swoimi doświadczeniami w roli superwizora świetlic socjoterapeutycznych, zwracając uwagę na szereg problemów pojawiających się na linii profesjonalnego podejścia do roli socjoterapeuty a oczekiwań i granic, jakie stawiają przed socjoterapeutami zatrudniające ich instytucje.
Podczas dyskusji pojawiło się sporo pytań i rozważań wokół zaprezentowanych na początku wyników badań, które pokazują, że pojęcie socjoterapii wciąż się krystalizuje, nie ma pełnej jasności odnośnie tego, co jest, co już nie jest techniką socjoterapeutyczną. Pytaniom nie było końca, jednak nieubłagany czas nie pozwala na pełne zaspokojenie ciekawości naszych uczestników.
Konferencję zamknęła Pani prezes Aleksandra Froelich Deja, dziękując za zaangażowanie w przygotowanie Konferencji:
Komitetowi Organizacyjnemu w składzie:
Anna Kaczmarska-Pająk – przewodnicząca
Paulina Gierszewska-Pingot
Paulina Kleczkowska
Hanna Nowicka-Mikołajun
Michał Pingot - fotografia
Natalia Przybylska - księgowość
Ewa Wojtynkiewicz
Wolontariuszom:
Martyna Wichrow
Laura Klemczak
Aleksandra Jackowska
Margarita Judina
Aleksandra Perfikowska
Izabela Więckowska
Gracjana Gronowska
Jakub Hartung-Wójciak
Wydarzenia takie, jak II Konferencja Polskiego Stowarzyszenia Socjoterapeutów i Trenerów pokazują, jak ważne jest prowadzenie badań środowisk socjoterapeutów oraz współpraca środowisk akademickich i praktyków w kreowaniu jasnych i popartych badaniami standardów pracy socjoterapeutycznej.
Dziękujemy prelegentom, licznie zebranej publiczności za inspirujące dyskusje i przyczynek do dalszych rozmyślań. Czujemy się zainspirowani do kontynuowania naszej pracy!
Do zobaczenia za 2 lata!
Zarząd Polskiego Stowarzyszenia Socjoterapeutów i Trenerów
